Lace of Love #ภูมิแพ้ลูกไม้ บทที่7

                “นึกว่าจะไม่ทำกันแล้วเสียอีก” ภัทรว่า

                “จะมีอะไรกันทั้งที ก็ต้องพิเศษหน่อยจริงไหม?”

                “เอาล่ะ เด็กดี....ยกสะโพกขึ้นหน่อยเร็ว” คุณภาสกรว่าเสียงพร่า คุณเขาไม่ว่าเปล่าแต่ยังใช้นิ้วชี้เกี่ยวหัวกางเกงนอนภัทร เตรียมรั้นลงอีกด้วย ซึ่งภัทรเองก็ไม่ปฏิเสธ เขายกสะโพกขึ้นอีกครั้งตามคำร้องขอของอีกคน ปล่อยให้คุณเขาถอดกางเกงนอนตัวเองออกแต่โดยดี คุณภาสกรไม่เพียงแค่ถอดมันออก แต่เขายังเอากางเกงชั้นในผ้าบาง ลายลูกไม้สีดำสวมกลับเข้ามาให้ด้วย

                “มีอารมณ์กับผ้าลูกไม้มากเป็นพิเศษเหรอครับ?”

                “อือ....” คุณเขายอมรับอย่างไม่ปิดบัง “อะไรที่ผมชอบ ผมก็อยากให้มันอยู่บนร่างกายคุณ”

                หลังคุณภาสกรสวมกางเกงชั้นในลายลูกไม้กลับคืนให้ภัทรแล้ว คุณเขาก็เริ่มจัดการตัวเองบ้างนั่นคือการปลดเปลื้องเสื้อผ้าบางส่วนออก เพื่อที่จะได้จัดการอะไร ๆ ได้ง่ายขึ้น คุณภาสกรปลดกระดุมเสื้ออย่างใจเย็น ขณะที่ภัทรนอนมองบนเตียง แต่คุณภาสกรทำทุกอย่างช้าเกินไป ภัทรจึงเร่งคุณเขาโดยการอ้าขาตัวเองอย่างช้า ๆ

                “เร็วครับ” ภัทรเรียก

                “เรียกแบบนี้เลยเหรอ” คุณเขาว่า เร่งถอดเสื้อผ้าตัวเองเร็วมากขึ้น

                “แล้วได้ผลไหมล่ะครับ” ภัทรย้อนถามยกยิ้มมุมปากเล็ก ๆ การกระทำขี้ยั่วนั้น ทำเอาคนที่กำลังจัดการเสื้อผ้าของตัวเอง อยากตีสะโพกอีกฝ่ายสักป้าป ข้อหาขี้ยั่ว

                หลังคุณภาสกรจัดการอะไร ๆ ได้แล้ว ก็ได้เวลาที่เราจะเริ่มจริงจังกันเสียที หลังคุณเขาปล่อยให้ภัทรรอเก้ออยู่นานสองนาน เราโถมตัวเข้าหากันอีกครั้ง จูบกันซ้ำ ๆ จนเกิดเสียงดัง อื้ออึงไปทั่วห้องนอน ไฟที่ถูกจุดขึ้นมาแล้ว ดูเหมือนจะเป็นเรื่องยากหากมันจะมอดดับ ราตรีนี้ของเราอยู่ยาวนานกว่าทุกคืน

                ภัทรเผยอปากเล็กน้อย เมื่อรู้สึกว่าตัวเองหายใจไม่ทัน มือของคุณภาสกรปัดป่ายไปทั่วร่างกายของเขา ในขณะเดียวกันแขนทั้งสองข้างของภัทรก็คล้องคอคุณภาสกรเอาไว้ ร่างกายของเราแนบชิดกัน ยากที่จะให้อากาศวิ่งผ่าน

                “ถอดเสื้อออกเร็ว” คุณเขาสั่งการ ซึ่งภัทรเองก็ยกแขนทั้งสองข้างขึ้น ปล่อยให้คุณภาสกรรื้อเสื้อเขาขึ้นและถอดมันออกในเวลาต่อมา

                ตอนนี้ร่างกายของภัทรเปลือยเปล่าสู้กับความเย็นของแอร์ เสื้อผ้าของคุณภาสกรเองก็หลุดลุ่ยไม่แพ้กัน เมื่อไม่มีอะไรเป็นอุปสรรคแล้ว คุณเขาก็ทาบร่างลงมา ตรึงแขนทั้งสองข้างของภัทรไว้เหนือศีรษะ สอดตัวเข้ามาระหว่างหว่างขาของภัทร เราจูบกันอีกครั้งระลอก ก่อนที่คุณเขาจะเริ่มซุกไซ้ตามซอกคอภัทร

                “ไม่ทำรอยนะครับ” ภัทรท้วง

                “ครับ....” คุณภาสกรขานรับอย่างว่าง่าย จมูกของคุณเขาซุกไซ้ตามซอกคอสลับกับพรมจูบไปมาซ้ำ ๆ

                ภัทรแอ่นอกขึ้นกลางอากาศเล็กน้อย หอบหายใจรัว เมื่อถูกคุณเขาจู่โจมยอดอกด้วยเรียวลิ้นอุ่น ทำเอาคนที่ได้รับสัมผัสรู้สึกมวนท้องอย่างบอกไม่ถูก ทุกสัมผัสของคุณภาสกร สามารถเรียกความสนใจของภัทรได้หมด อย่างเช่นในเวลานี้ที่ตัวของคุณเขากำลังเสียดสีตรงหว่างขาของภัทรราวกับตั้งใจจะเอาคืนกัน

                “อะ...อา ดีจัง” ภัทรว่าเสียงสั่น หอบหายใจเล็กน้อย รู้สึกสั่นสะท้านไปหมด ดูเหมือนภัทรจะตกบ่วงคุณเขาอย่างถอนตัวไม่ขึ้นเสียแล้ว

                คุณภาสกรพรมจูบตามเนื้อตัวภัทรไปทั่ว จูบตามใบหู ซอกคอ แผ่นอก ใต้ซี่โครงหรือหน้าท้อง ภัทรเกร็งตัวเล็กน้อย เมื่อคุณเขาเคลื่อนตัวต่ำลงไปจนถึงช่วงล่าง ตรงบริเวณตรงหว่างขา จับเรียวขาของภัทรอ้าออกอย่างไม่ลังเล พอถึงตอนนี้ภัทรรู้สึกเขินอย่างบอกไม่ถูก เขาสะดุ้งเล็กน้อย เมื่อถูกคุณเขาจูบตรงขอบกางเกงใน บริเวณแถวท้องน้อยเบา ๆ

                พอถึงจุดนี้คุณภาสกรเองก็คงรับรู้ว่าภัทรกำลังใจเต้นแรง คุณเขาช้อนตามองภัทรอยู่ครู่หนึ่ง ยกยิ้มมุมปากราวกับเป็นผู้ชายร้ายกาจ ก่อนจะใช้นิ้วชี้แหวกผ้าเนื้อบางออกใช้ลิ้นสัมผัสเนื้อส่วนนั้นของภัทร

                “อ๊ะ....อ๊า” ภัทรส่งเสียงครางอีกครั้ง คราวนี้เขาหายใจไม่ทั่วท้องเอาเสียเลย เมื่อเรียวลิ้นของคุณเขากำลังสัมผัสตรงแถว

ปลายทาง มือที่ว่าง ๆ อีกข้างก็คลึงอวัยวะส่วนหน้าให้ ปลุกเร้าทั้งสองทาง ทำเอาคนที่ได้รับสัมผัสแทบคลั่ง หลังคุณเขาเล่นกับทั้งข้างล่างและหลังจนพอใจเขา คุณเขาก็เริ่มสอดนิ้วเข้ามาเบิกทาง

                ความรู้สึกแรกที่มาเยือนภัทรคือความเจ็บ โชคดีที่คุณเขาใจเย็นไม่รีบร้อน ทำให้ภัทรได้มีเวลาปรับตัว ก่อนจะสอดนิ้วที่สองและสามตามมา เพื่อเตรียมรองรับตามขนาดจริง

                “ค—คุณอาทิตย์ครับ....เข้ามาเถอะ” เป็นอีกครั้งที่ภัทรร้องขออีกฝ่าย เขาคิดว่าตอนนี้ร่างกายตัวเองพร้อมแล้ว หลังความเจ็บที่มีในตอนแรก เริ่มลดน้อยลงจนเขาว่าตัวเองทนไหวและรับอะไรได้มากกว่านี้แล้ว

                เมื่อทุกอย่างพร้อม ถุงยางที่ถูกเก็บไว้ก็ได้เวลาใช้งานจริงเสียที คุณภาสกรผละออกจากร่างภัทร รีบฉีกซอยฟอยล์ออก สวมใส่มันอย่างชำนาญ เพราะไม่อยากให้ภัทรเจ็บมากกว่าที่เป็น จึงยอมเสียเวลา เดินไปค้นกระเป๋าเสื้อผ้าอีกครั้ง เพื่อหาเจลหล่อลื่นมาใช้ ลูบไล้ส่วนนั้นของตัวเองที่ใส่ถุงยางไว้รอแล้ว ก่อนจะเดินกลับไปที่เตียง

                เมื่อกลับมาถึงสนามรัก ฝ่ามือร้อนของคุณภาสกรจับขาข้างหนึ่งของภัทรเอาไว้ ก่อนจะค่อย ๆ ยัดส่วนนั้นเข้าไปอย่างใจเย็น ทันทีที่มีบางอย่างเข้ามาในร่าง ภัทรก็ขมวดคิ้ว ขบกรามแน่น แต่ไม่ถึงขั้นส่งเสียงร้องออกมาเหมือนในทีแรก

                “ทนหน่อยนะ” คุณภาสกรว่า คงเพราะรู้ว่ามันไม่ง่ายสำหรับภัทร

                หลังถูกอย่างเริ่มเข้าที่เข้าทาง คุณภาสกรก็เริ่มขยับตัวอย่างเชื่องช้าในตอนแรกและเร่งความเร็วมากขึ้น ข้างในของภัทรมันดีกว่าที่จินตนาการเอาไว้ มันอุ่นกว่าที่คิด ตอดรัดจนแทบขยับไม่ได้ ปั่นป่วนจนคนที่เป็นฝ่ายรุกล้ำ เกร็งหน้าท้องไปตาม ๆ กัน

                ฝั่งภัทรเองที่มีความเจ็บมาเยือนในตอนแรก ก็ถูกความเสียวกระสันเล่นงานแทน เขาอ้าออกเล็กน้อย เพียงเพราะหวังว่าคุณภาสกรจะเข้ามาได้ล้ำลึกกว่าดี มันไม่น่ากลัวอย่างที่ภัทรคิดในตอนแรก ถึงจะเจ็บในตอนแรกก็จริง แต่เขาก็มีความสุขกับมัน และเมื่ออะไร ๆ เข้าที่เข้าทางแล้ว ตามที่ควรจะเป็นแล้ว ทั้งภัทรและคุณภาสกรก็เริ่มมีความสุข ดื่มด่ำร่างกายของกันและกัน

                เราทำกันซ้ำ ๆ ทั้ง ๆ ที่กางเกงชั้นในผ้าลายลูกไม้ยังอยู่บนร่างภัทร คุณภาสกรแหวกมันออกแล้วกระแทกเข้ามาในตัวภัทรแรง ๆ ซ้ำ ๆ ทำเอาคนที่สวมใส่ ครางออกมาแทบไม่เป็นภาษา

                “พอเห็นมันอยู่บนร่างคุณแล้ว อยากเอาซ้ำ ๆ” คำพูดตรงไปตรงมาของคุณภาสกร ทำเอาคนฟังรู้สึกหน้าเห่อร้อนและมีอารมณ์ไปพร้อม ๆ กัน เหมือนห้วงอารมณ์แห่งความปรารถนานี้จะไม่สิ้นสุดลงเสียที เพราะถูกคำพูดยั่วยุให้มีอารมณ์อยู่เสมอ

                หลังปล่อยให้คุณภาสกรโชว์ฝีมือไปสักพักใหญ่แล้ว ก็ได้เวลาที่ภัทรจะโชว์ของบ้าง เขาขยับตัว บดเบียดสะโพกให้หน้าขาของคุณเขาจนเกิดเสียงเป็นระยะ ๆ ในขณะเดียวกันปากของภัทรก็ดูดดุนนิ้วชี้ของคุณเขา ราวกับว่ามันคือส่วนนั้น แต่ติดตรงว่าส่วนนั้นมันกำลังผจญภัยในตัวตนของภัทร ยากทีถอดถอนออกมา

                “เคยแล้วเหรอครับ อา...ภัทร” คุณเขาเอ่ยถาม ในขณะเดียวกันก็เรียกชื่อภัทรไปด้วย หลุบตามองส่วนนั้นของตัวเองที่กำลังถูกกลืนกินย้ำ ๆ

                “ทำไมครับ” ภัทรถาม

                “ดูมีประสบการณ์....”

                “ไม่เห็นต้องมีประสบการณ์ก่อนเลยครับ หนังผู้ใหญ่ก็มีให้ดูถมไป” ภัทรว่า จงใจบดเบียดสะโพกให้ชิดส่วนนั้นยิ่งกว่าเดิม ให้ส่วนนั้นของคุณเขาเข้ามาลึก ๆ จนทำให้คุณภาสกรเผลอย่นคิ้วอยู่หลายครั้ง

                “......”

                “แล้วแบบนี้ คุณอาทิตย์ชอบไหมครับ?” ภัทรถามบ้าง

                “ชอบครับ อะ...อา ภัทร”

                “ผมทำดีแล้วใช่ไหมครับ?”

                “ใช่ครับ เด็กดี...เด็กดีของผม คุณดีที่สุดเลยรู้ไหม?”

            “อะ...อา คุณอาทิตย์ ผ—ผม ผมจะเสร็จแล้ว อ๊า!”

                .....พายุแห่งความปรารถนาผ่านพ้นไปแล้ว ความเหนื่อยก็มาเยือนในทันที ต่างฝ่ายต่างเหนื่อย หอบหายใจแข่งกัน ภัทรแทบจะสลบหลังทุกอย่างเสร็จสิ้น ตามกรอบหน้าและแผ่นอกของเขายังคงชื้นไปด้วยเหงื่อจากกีฬาในร่มผ้าเมื่อครู่นี้

                “คุณอาทิตย์....ผมเหนื่อย” ภัทรว่า หลังถูกคว้าร่างไปอีกครั้ง นึกว่าคุณเขาจะสานต่อเรื่องอย่างว่ากันอีกรอบ ภัทรอยากร่วมด้วย แต่ตอนนี้เขาเหนื่อยเหลือเกิน

                “ครับ ผมแค่อยากนอนกอดคุณเฉย ๆ” คุณภาสกรว่า

                “ครับ....ฝันดีครับ ผมรักคุณนะครับ” เมื่อคุณเขาว่าเช่นนั้น ภัทรก็ยอมปล่อยให้ตัวเองเป็นตุ๊กตาให้คุณเขาสวมกอดอีกครั้ง

                “ผมก็รักคุณ” คุณภาสกรพูดเสียงอู้อี้ ใบหน้าของคุณเขายังคลอเคลียอยู่แถวซอกคอภัทรซึ่งผู้เป็นเจ้าของห้องก็ไม่ได้ผลักไสออกไปให้พ้นตัว แต่กลับปล่อยให้คุณเขากกกอดร่างเปลือยเปล่าของตัวเองไว้ ปบ่อยลมหายใจร้อนกรุ่น ๆ ของคุณเขารดต้นคอตัวเองตลอดทั้งคืน

กลับไปคอมเมนต์ที่บทความด้วยนะคะ