หุ่ น ย น ต์ บทที่6
เราสามารถทำเรื่องอย่างว่าด้วยอีกหลาย ๆ ครั้งก็ได้ ตราบใดที่อีกคนยังต้องการและอีกคนไม่เคยพอ เมื่อได้จังหวะแบคฮยอนก็ผลักอกชานยอลออกให้อีกฝ่ายล้มลงบนเตียงของเขา ก่อนที่คนตัวเล็กจะขึ้นคร่อมทับหน้าตักแกร่งในเวลาต่อมา สะโพกแน่นเบียดเสียดถูไถไปตามกลางลำตัวของชานยอล
คนตัวเล็กยังคงปิดเปลือกตาลง ไม่ยอมลืมตาขึ้นเพื่อสบตากับหุ่นยนต์ในปกครองของตัวเอง เพราะกลัวว่าความกระดากอายที่มีอยู่มากมายจะทำงานอีกครั้ง เพราะมีประสบการณ์มาก่อนถึงสองครั้ง ทำให้หนที่สามที่กำลังจะเกิดขึ้นต่อจากนี้ไม่ใช่เรื่องยากสำหรับเรา
ขณะที่กำลังสร้างอารมณ์ให้กับตัวเองไปด้วย เพื่อไม่ให้เป็นการเสียเวลา แบคฮยอนก็ปลดกระดุมเสื้อนักเรียนของตนเองออก ถอดออกเองโดยไม่ต้องขอความช่วยเหลือจากตัวหุ่นยนต์ อีกฝ่ายเองก็รู้งาน ทันทีที่แบคฮยอนสลัดเสื้อนักเรียนแสนน่ารำคาญออกไปได้ เรียวลิ้นร้อนก็ตวัดดูดดุนยอดอกสีอ่อนเพื่อสร้างอารมณ์ให้ทันที
“อ๊ะ....อา” เสียงครางกระเส่าดังขึ้นเป็นระยะ ๆ ร่างเล็กแอ่นอกสู้ลิ้นของชานยอล มือสวยลูบหัวเจ้าหุ่นยนต์ราวกับจะบอกว่าอีกฝ่ายทำดีแล้ว คราวนี้มันไม่เหมือนตอนเช้า เพราะแบคฮยอนเต็มใจให้ตัวเองถูกกระทำ
แบคฮยอนหายใจกระชั้นขึ้นตามสิ่งเร้า ดูเหมือนชานยอลจะเรียนรู้ได้ดีเหลือเกิน ช่วงล่างก็มีการเสียดสีสร้างอารมณ์ ส่วนช่วงบนก็กำลังถูกเล้าโลม มันทำให้แบคฮยอนแทบคลั่ง จนในที่สุดก็มีใครสักคนที่ทนไม่ได้ ชานยอลพลิกตัวแบคฮยอนลงให้เป็นฝ่ายอยู่เบื้องล่างแทน
ฝ่ามือหนาถอดกางเกงนักเรียนของผู้เป็นเจ้าของออกอย่างรีบร้อน วินาทีนี้ชานยอลไม่รำคาญสิ่งไหนเท่ากางเกงนักเรียนของแบคฮยอนอีกแล้ว
“โธ่เว้ย!” เจ้าหุ่นยนต์สบถ ก่อนจะสามารถสลัดกางเกงแบคฮยอนออกได้ในวินาทีถัดมา ชานยอลจัดการทั้งกางเกงชั้นนอกและชั้นในของแบคฮยอนออกในเวลาเดียวกัน
ใบหน้าหล่อเหลาของเจ้าหุ่นยนต์เคลื่อนเข้ามาใกล้แบคฮยอนอีกครั้ง ก่อนที่กลีบปากหยักประกบจูบเจ้าของของตนเอง ในขณะเดียวกันฝ่ามือหนาก็ลูบไล้โคนขาข้างในของแบคฮยอนไปด้วย ก่อนจะคว้าเข้าที่แก่นกายสีอ่อนของแบคฮยอนแล้วเค้นมันเบา ๆ
“อ๊า...ชานยอล” แบคฮยอนส่งเสียงครางกระเส่า ปรือตามองชานยอล เรียวขาขาวอ้าออกกว้าง ทำให้ชานยอลได้มองเห็นทุกอย่าง....และภาพที่ได้เห็น ก็ไม่มีใครคิดจะทนอีกต่อไป
ใบหน้าหล่อซบลงที่หว่างขาของผู้เป็นเจ้าของ ก่อนจะผละออกแล้วพรมจูบบริเวณโคนขาไปทั่ว ทำเอาแบคฮยอนถึงกับแอบเกร็งหน้าท้องเป็นระยะ ๆ เพราะความเสียวกระสันที่ก่อเกิดขึ้นมันรุนแรงเกินไป จังหวะที่ได้สบตากับเจ้าหุ่นยนต์อีกครั้ง คนตัวเล็กก็ได้แต่วิงวอนชานยอลทางสายตาของให้อีกฝ่ายรีบจัดการอะไรเสียที ก่อนที่เขาจะทนไม่ไหวไปมากกว่านี้
“อะ...อา” แบคฮยอนส่งเสียงครางออกมาอีกครั้ง เมื่อชานยอลจัดการมันด้วยปากอุ่น ๆ ยิ่งได้เห็นภาพตอนชานยอลกำลังใช้ปากกับมัน เล็มเลียอย่างไม่มีท่าทีรังเกียจ ยิ่งทำให้อารมณ์ความต้องการพุ่งสูงขึ้นไปอีก คนตัวเล็กอ้าขาออกมายอมให้ชานยอมทำอย่างที่ต้องการ ซึ่งเจ้าหุ่นยนต์ตัวยักษ์ก็ไม่ลังเลที่จะคว้าโอกาสนั้นเอาไว้
ชานยอลแสดงศักยภาพของตัวเองให้เจ้าของได้เห็นว่าตัวเองมีดีกว่าหุ่นยนต์ธรรมดา ไม่ใช่แค่การปกป้องเจ้าของหรือดีเด่นในเรื่องนิสัยแย่ ๆ แต่ลีลาบนเตียงก็ไม่เป็นสองรองใครขอแค่แบคฮยอนเปิดใจยอมให้ได้โชว์ฝีมือบ่อย ๆ ก็พอ
กลีบปากหยักรูดรั้งส่วนนั้นของแบคฮยอนขึ้นลงเป็นจังหวะอย่างสม่ำเสมอ ชานยอลแตะลิ้นระรัวตรงช่วงปลายของมัน จนในที่สุดก็สามารถก็ทำให้แบคฮยอนเสร็จสมคาปากตัวเองได้สำเร็จ
เพื่อไม่ให้ขาดตอนเจ้าหุ่นยนต์ตัวยักษ์ก็รู้ว่าจะต้องจัดการอะไรในขั้นต่อไป ท่อนแขนแกร่งอุดมไปมัดกล้ามสอดไว้ใต้ขาพับของร่างเล็ก ก่อนจะจับส่วนนั้นของตัวเองเข้าไปในร่างของแบคฮยอนอย่างช้า ๆ
“อืม....ช—ชานยอล” แบคฮยอนครางฮือ ผวากอดเจ้าหุ่นยนต์เอาไว้ รอนานหลายนาทีกว่าทุกอย่างจะเข้าที่เข้าทางแล้วเราก็เริ่มทำเรื่องลามกด้วยกันอีกครั้ง หนแรกชานยอลกะเวลาพลาดไปหน่อย ทำให้ปลดปล่อยในร่างของผู้เป็นเจ้าของด้วยความไม่ตั้งใจ แต่ในวินาทีต่อมาเหตุการณ์ก็วนลูปอีกครั้ง และเกิดจากความจงใจล้วน ๆ ชานยอลปล่อยให้ทุกอย่างดำเนินการไปเช่นนั้น ไม่มีแม้แต่เสี้ยวความคิดจะว่าปลดปล่อยให้มันอยู่ทางอื่น นอกจากในร่างของแบคฮยอนและเมื่อเจ้าของเปิดทางให้ถึงขนาดนี้ หุ่นยนต์อัจฉริยะก็แสดงฝีมือให้แบคฮยอนได้เห็นตลอดทั้งคืน
สกรีมแท็ก #ฟิคหุ่นยนต์ชบ
อันนี้สงสัยจริงๆค่ะพี่พาพา คือชานยอลมีความรู้สึกไหมคะเวลามีอะไรกับนุ้งแบค อิอิ
ตอบลบคิดดหมือนกันกับเม้นบนเลยค่ะ
ตอบลบเราก็สงสัยมานาน 😂
กรี๊สสสสสสส
ตอบลบฉัน...กรี้ดดดดดดดดด
ตอบลบกิ้สสสสส
ตอบลบตายเเบบ เเล้วก็ฝากเอาภาพติดหน้าโลงให้ด้วยน่ะค่ะ
ตอบลบความคิดเห็นนี้ถูกผู้เขียนลบ
ตอบลบ