บทความ

กำลังแสดงโพสต์จาก กันยายน, 2018

หุ่ น ย น ต์ บทที่6

เราสามารถทำเรื่องอย่างว่าด้วยอีกหลาย ๆ ครั้งก็ได้ ตราบใดที่อีกคนยังต้องการและอีกคนไม่เคยพอ เมื่อได้จังหวะแบคฮยอนก็ผลักอกชานยอลออกให้อีกฝ่ายล้มลงบนเตียงของเขา ก่อนที่คนตัวเล็กจะขึ้นคร่อมทับหน้าตักแกร่งในเวลาต่อมา สะโพกแน่นเบียดเสียดถูไถไปตามกลางลำตัวของชานยอล             คนตัวเล็กยังคงปิดเปลือกตาลง ไม่ยอมลืมตาขึ้นเพื่อสบตากับหุ่นยนต์ในปกครองของตัวเอง เพราะกลัวว่าความกระดากอายที่มีอยู่มากมายจะทำงานอีกครั้ง เพราะมีประสบการณ์มาก่อนถึงสองครั้ง ทำให้หนที่สามที่กำลังจะเกิดขึ้นต่อจากนี้ไม่ใช่เรื่องยากสำหรับเรา             ขณะที่กำลังสร้างอารมณ์ให้กับตัวเองไปด้วย เพื่อไม่ให้เป็นการเสียเวลา แบคฮยอนก็ปลดกระดุมเสื้อนักเรียนของตนเองออก ถอดออกเองโดยไม่ต้องขอความช่วยเหลือจากตัวหุ่นยนต์ อีกฝ่ายเองก็รู้งาน ทันทีที่แบคฮยอนสลัดเสื้อนักเรียนแสนน่ารำคาญออกไปได้ เรียวลิ้นร้อนก็ตวัดดูดดุนยอดอกสีอ่อนเพื่อสร้างอารมณ์ให้ทันที        ...

หุ่ น ย น ต์ บทที่ 3

รูปภาพ
“งั้นเราขอเวลาสร้างอารมณ์ก่อนชาร์จ....” แบคฮยอนพูดเสียงแผ่ว             เขากะพริบตาถี่ ๆ เพื่อเรียกสติตัวเอง แบคฮยอนผละออกห่างชานยอลเล็กน้อยแต่ยังนั่งอยู่บนตักของอีกฝ่ายอยู่ คนตัวเล็กสูดลมหายใจเข้าออกลึก ๆ เพื่อลดความประหม่าของตัวเองแล้วเขาก็ลุกขึ้น ตั้งใจจะจัดที่จัดทางใหม่ให้มันเข้าที่โดยที่มีชานยอลมองตามตาไม่กะพริบ             แบคฮยอนลุกขึ้นแล้ว เขาขุดเอาความกล้าที่ตัวเองมีทั้งหมดออกมา คนตัวเล็กค่อย ๆ รูดกางเกงนักเรียนตัวเองลงท่ามกลางสายตาของปาร์ค ชานยอล มือสวยเกี่ยวเอากางเกงนักเรียนของตนเองลงอย่างอ้อยอิ่ง จนในที่สุดมันก็ไปกองอยู่ที่ขาและแบคฮยอนก็สลัดมันทิ้งอย่างไม่ไยดี             เหลือไว้แค่กางเกงชั้นในตัวบางและเสื้อนักเรียนสีขาวปกปิดร่างกายตัวเองเอาไว้เท่านั้น....           แบคฮยอนเดินกลับไปนั่งตักปาร์ค ชานยอลอีกครั้ง คราวนี้เขาเลือกที่จะนั่งคาบหันป...