Hacker...โรคจิต Chapter 8
Chapter 8
เสียงน้ำจากฝักบัวกระทบกับร่างกายที่เปลือยเปล่าของทั้งคู่
ความเย็นของน้ำไม่ได้ทำให้อุณหภูมิของสองร่างกายที่กอดรัดฟัดเหวี่ยงกันอยู่เย็นลงเลยแม้แต่นิด
อารมณ์แห่งราคะถูกปลุกให้ตื่นขึ้นมาภายใต้ส่วนลึกของความรู้สึก
ความต้องการที่จะถูกเติมเต็มโหมลุกโชนให้โชติช่วงสว่างขึ้นราวกับกองไฟที่มีน้ำมันชั้นดีคอยเติมเชื้อเพลิงอยู่
ชานยอลรู้ดีว่าจะทำยังไงให้ร่างกายของแบคฮยอนรู้สึกดี…
“ช่วยตัวเองทำไม”
เสียงกระซิบที่แหบพร่ากระซิบข้างใบหู
พร้อมกับเล็มเลียใบหูจุดที่อ่อนไหวต่อความรู้สึก
ทำเอาแบคฮยอนแทบจะอ่อนระทวยลงไปกับพื้น
“ข—เข้ามาทำไม อ๊ะ.!!”
“ประตูห้องน้ำมันล็อกไม่ได้”
“ม—มัน อะ! ล็อกไม่ได้ หรือนายตั้งใจ อ๊า!! เข้ามาแต่แรก...”
“แต่ก็เข้ามาได้จังหวะใช่มั้ยล่ะ”
“…”
“คุณกำลังช่วยตัวเองอยู่พอดี”
“อ๊ะ... ซี๊ด!!” เสียงสูดปากดังขึ้นในห้องน้ำ
ชานยอลจัดการรูดรั้งแกนกายเล็กที่เริ่มมีน้ำสีขาวขุ่นปริ่มออกมาที่ส่วนหัวหยัก
เขาสาวมือปรนเปรอให้คนตัวเล็กอย่างถึงอารมณ์จนแบคฮยอนต้องร้องครวญครางอย่างไม่ขาดปาก
ร่างสูงนั่งคุกเข่าลงกับพื้นจัดการอิริยาบถของแบคฮยอนใหม่โดยหันหน้ามาทางเขา
ชานยอลคลำแกนกายเล็กของอีกฝ่ายทำท่าจ้องมองแท่งรักอย่างใคร่พิจารณาจนคนผู้เจ้าของรู้สึกขวยเขินอยู่ในที
ก่อนจะจรดริมฝีปากเข้าไปที่ปลายหัวหยักหนึ่งที
แล้วใช้ท่อนลิ้นแตะตรงบริเวณส่วนหัว ชายหนุ่มช้อนตามองท่าทีคนที่อยู่สูงกว่าตัวเอง
ก่อนจะค่อย ๆ ไล่เลียแท่งรัก น้ำเย็น ๆ ที่ไหลผ่านร่างกายอย่างเชื่องช้านั่นไม่ได้เป็นอุปสรรคแต่อย่างไร
ความรู้สึกดีปนเสียวกระสันอย่างหาที่ระบายไม่ได้
จนทำให้คนตัวเล็กตัดสินใจขยุ้มกลุ่มผมของร่างสูงหมายจะระบายอารมณ์วาบหวามนี้ให้ทุเลาลงไป
เขาหอบหายใจดังแฮ่ก ๆ
รู้สึกเหนื่อยอ่อนเสมือนว่าวิ่งลงบันไดมาเป็นสิบชั้น ชานยอลยังคงปรนเปรอให้กับเขาด้วยริมฝีปากและมือแกร่งไม่หยุดหย่อน
ร่างสูงทำได้ถึงใจเหลือเกิน…
“จ—จะออกแล้ว!”
เสียงแบคฮยอนดังกระเส่าสลับกับเสียงครางออกมาเป็นระลอก
เมื่อชานยอลได้ยินเช่นนั้นจึงรีบระรัวลิ้นไปตรงปลายหัวที่เริ่มมีน้ำปริ่มออกมามากกว่าเดิมแล้วรูดแก่นกายด้วยปาก
เขาโอบอุ้มแท่งรักทั้งหมดเอาไว้ ความร้อนของโพรงปากชานยอลทำให้แบคฮยอนรู้สึกว่าตัวเองจะขาดใจตายให้ได้เสีย
มันรู้สึกเสียวกระสันจนเขาหายใจแทบไม่ทัน
ร่างสูงจงใจให้ฟันกระทบกับแท่งรักพอเป็นพิธี
แบคฮยอนมองดูใบหน้าของอีกฝ่ายและริมฝีปากที่เคลื่อนเข้าหาและถอยออกจากแก่นกายเขายิ่งเพิ่มอารมณ์ความกำหนัด
จนแบคฮยอนอดไม่ได้ที่จะกระเด้งเข้าหาริมฝีปากหนาเอง
“อะ…อ๊า!!”
เมื่อรู้สึกว่าใกล้จะถึงฝั่งฝันแล้ว
แบคฮยอนจึงพยายามถอดแท่งรักออกมาจากโพรงปากร้อน ทว่าอีกฝ่ายกลับล็อกขาเขาแน่น
ออกแรงดูดแท่งรักให้แรงขึ้นอีก มิหนำซ้ำยังจงใจดูดที่ปลายหัวหยักแรง ๆ จนน้ำสีขาวพุ่งเข้าใส่เต็ม
ๆ ที่โพลงปากของชานยอล
ร่างสูงดูดกลืนมันทั้งหมดแล้วยังมาแลบลิ้นเลียเก็บรายละเอียดคราบน้ำขาวขุ่นที่ติดอยู่ขอบปากของตัวเองอีก
สายตาร้อนแรงช้อนตาขึ้นมามองคนที่เพิ่งเสร็จไปหมาด ๆ นั่นทำให้แบคฮยอนที่แทบจะล้มทั้งยืนที่โดนปลดปล่อยแล้วรู้สึกสั่นสะท้านขึ้นมาอีกหน
“คงจะไม่เห็นแก่ตัวหรอกใช่มั้ย ?”
แบคฮยอนไม่ได้พูดอะไรตอบ คนตัวเล็ดตัดสินใจนอนราบกับพื้นห้องน้ำแล้วค่อย
ๆ อ้าขาออกจนเป็นรูปตัวเอ็ม เผยให้เห็นช่องทางลับ ที่ครั้งหนึ่งชานยอลเคยได้สอดใส่และกระแทกความใหญ่โตของตัวเองเข้าไปแล้ว
เรียวขาเปิดอ้าออกราวกับรอให้ชานยอลช่วยเติมเต็มมัน
“มาสิ ก่อนที่จะเปลี่ยนใจ”
แบคฮยอนไม่ได้เปลี่ยนรสนิยม…
เขายังเป็นผู้ชาย…แต่ยอมเป็นฝ่ายรับให้เชานยอลเท่านั้น
ร่างสูงค่อย ๆ เคลื่อนตัวไปหาแบคฮยอนที่นอนเชื้อเชิญอยู่ในที
แกนกายใหญ่ของเขาพร้อมใช้งานแล้วรูดมันสองสามทีก่อนจะจับเรียวขาของแบคฮยอนให้อ้าออกกว้างกว่าเดิมและเสียบพรวดเข้าไปรวดเดียว
อึก!
คนที่เป็นฝ่ายเชื้อเชิญร่างสูงเองถึงกับน้ำตาเล็ด
เขาไม่คิดว่าอีกฝ่ายจะเล่นแบบนี้ อีกฝ่ายเล่นไม่เปิดทางเลยสักนิด
มันเป็นเพียงแค่ครั้งที่สองของเขาเท่านั้น อีกทั้งขนาดของชานยอลก็ไม่ได้เล็กกะทัดรัดเอาซะเลย
นั่นทำให้แบคฮยอนรู้สึกจุกเสียดระคนเจ็บจนน้ำตาคลอเบ้า
เขาถึงกับพูดไม่ออกเมื่อความรู้สึกเจ็บแล่นลิ่วไปทั่วจนเหมือนเจียนจะขาดใจตายเป็นรอบที่สอง
“ผมไม่ใช่เพื่อนเล่นของคุณ” เสียงทุ้มพร่าพูดขึ้นก่อนจะใช้ความแข็งแกร่งของตัวเองยกแบคฮยอนขึ้นคราเดียว
คนตัวเล็กที่ยังไม่หายจากความเจ็บต้องรีบใช้ขาเกี่ยวเอวหนาเอาไว้ฉับพลันเพราะกลัวตก
ท่วงท่านี้ทำให้แก่นกายร้อนสอดเข้าลึกกว่าที่เคย
ชานยอลโอบอุ้มอีกฝ่ายเอาไว้แล้วเดินมาหยุดกระจกของห้องน้ำ
ภาพในกระจกสะท้อนให้เห็นร่างทั้งสองร่างเชื่อมพันกันอยู่
นั่นทำให้แบคฮยอนเลือกที่จะเบือนหน้าหนีแทน มันทำให้เขาได้สติขึ้น
นี่เขากำลังทำอะไรอยู่?
“เบือนหน้าหนีทำไม
มองภาพสะท้อนสิแบคฮยอน”
“….”
“มองดูสิ
ว่าผมกับคุณมันเหมาะสมกันขนาดไหน”
เสียงกระซิบของชานยอลดังก้องไปทั่วห้องน้ำ
ยามที่อีกฝ่ายสอดใส่เข้ามาในร่างของแบคฮยอนมันมีทั้งความรู้สึกดีปานจะขาดใจและความรู้สึกผิดที่เริ่มก่อเกิดภายในใจ
แต่มันก็แค่นิดเดียวเท่านั้น
ยิ่งสายตาที่ชานยอลมองเขาในยามนี้
ความดุดันราวกับซาตานแต่แอบแฝงไปด้วยความอ่อนโยนราวกับเทวดากลับกลายเป็นว่า…แบคฮยอนรู้สึกผิด
ชานยอลรักเขาแค่ไหนกันนะ?
“ปล่อยทุกหยาดหยดของนายเข้ามาในตัวฉันทั้งหมดชานยอล…ทำให้ฉันรู้สึกผิดน้อยลงที”
แบคฮยอนพูดด้วยน้ำเสียงเบาหวิว
กลับไปอ่านต่อ
กลับไปอ่านต่อ
ความคิดเห็น
แสดงความคิดเห็น