Love Classmate 15

             

   “อ๊ะ!...” เสียงครางเบา ๆ ในลำคอไม่ได้ทำให้ชานยอลอยากจะหยุดการกระทำแม้แต่นิด กลีบปากหยักเม้มเบา ๆ ที่ติ่งหูคนตัวเล็ก ฝ่ามือหนาเริ่มลูบไล้แขนแน่น ๆ ของแบคฮยอน ก่อนจะสอดมือเข้าไปในใต้เสื้ออย่างแนบเนียน

                เหมือนชานยอลจะหน้ามืดกะทันหัน เริ่มควบคุมตัวเองไม่อยู่ จู่ ๆ ก็เกิดมีอารมณ์ขึ้นมาแทนที่จะนอนกอดแฟนตัวเล็กจนถึงรุ่งสางแบบที่คาดหวังไว้ เพราะตอนนี้แบคฮยอนไม่รู้จักความหมายของการจับมือแรง ๆ ของชานยอล ทำให้โครงการของเขาถูกพับเก็บไป แต่ดูเหมือนตอนนี้จะต้องกางโครงงานออกมาอีกรอบเสียแล้ว

                “อะ...ชานยอลอย่ากวน”

                “พลิกตัวหน่อยเร็วเด็กดี รักไม่ถนัดเลย”

                “ฮื่อ....” แบคฮยอนส่งเสียงงอแงในลำคอเมื่อถูกรบกวนเวลานอน

                 สัมผัสร้อน ๆ ที่ยุ่มย่ามอยู่บริเวณหน้าท้อง แล้วไหนจะสัมผัสเปียกแฉะที่ใบหูให้ชวนสยิวนั่น มันเสียวจนทำให้แบคฮยอนต้องย่นคอหนี ก่อนจะหลับตาขึ้นในเวลาต่อมา ภาพที่เห็นชานยอลอยู่ในระยะประชิด ลมหายใจร้อนรดที่หลังคอเขาและมือหนากำลังยุ่มย่ามกับพุงของแบคฮยอน

                “ช—ชานยอล? อะ!” แบคฮยอนเอ่ยเสียงสั่น เมื่ออีกฝ่ายจูบเบา ๆ ที่ใบหู มันเสียวซ่านและตื่นกลัวจนแบคฮยอนเผลอกำผ้าห่มแน่น

                “พลิกตัวมาหน่อย รักไม่ถนัดเลย” ชานยอลเอ่ยย้ำอีกครั้ง ก่อนจะเป็นฝ่ายจับแบคฮยอนพลิกตัวให้หันมาสบตากันได้อย่างถนัดถนี่

                “ไหนดูซิ ใส่บราสีอะไร”

                “ใส่บราอะไรกันชานยอล เราเป็นผู้ชาย ผู้ชายแมน ๆ เขาไม่ใส่บรากันหรอก อ๊ะ!” แบคฮยอนเริ่มหายใจติดขัดอีกครั้งเมื่อชานยอลจูบลงเบา ๆ ที่สันกรามของเขา และกลีบปากหนาก็เคลื่อนมาจูบริมฝีปากเล็กในเวลาต่อมา

                ความรู้สึกมันแตกต่างจากครั้งล่าสุดอย่างสิ้นเชิง ความวาบวามชวนให้แบคฮยอนมวนท้องอยู่หน่อย ๆ เหมือนตัวเล็กจะมัวเมาไปกับรสจูบของชานยอล สัมผัสทุกอย่างเหมือนจะสอนให้แบคฮยอนรู้จักโลกใบนี้มากยิ่งขึ้น

                ในที่สุดเสื้อลายผึ้งน้อยก็กองอยู่เหนืออก เม็ดทับทิมที่ชูเด่นเร่งเร้าให้ผึ้งตัวโตอย่างชานยอลรีบสัมผัสมันด้วยริมฝีปาก ไม่ทันที่แบคฮยอนจะเอ่ยถามอะไรคนตัวเล็กก็ถึงกับต้องโค้งตัวขึ้น เมื่อริมฝีปากหนาครอบครองยอดอกเขาเข้าอย่างจัง

                “อ๊ะ! ช—ชานยอล” แรงดูดดุนที่เกิดขึ้นทำเอาคนตัวเล็กถึงกับอ่อนเรี่ยเปลี้ยแรง ได้แต่ปรือตามองคนเอาแต่ใจที่จู่ ๆ ก็ไม่รู้ว่านึกคึกอะไรอยากจะมารังแกกันตอนนี้

                “ชานยอลเราง่วงแล้วอ่ะ เลิกเล่น”

                “ไม่เป็นไร เดี๋ยวจะทำให้ตื่นเอง” ชานยอลยังไม่ละความพยายามที่จะทำให้แบคฮยอนตื่น นิ้วยาวเตรียมเกี่ยวหัวกางเกงยางยืดให้ลง ทว่ามือเล็กกลับคว้ามันได้ทันทีท่วงที แบคฮยอนส่ายหน้าปฏิเสธเมื่อรู้ตัวแฟนหนุ่มจะทำอะไรกับเขาต่อจากนี้

                “ม—ไม่เอาชานยอล เราเขิน จู่ ๆ จะมาถอดกางเกงเราแบบนี้มันใช้ได้ที่ไหนกัน”

                “เคยเห็นแล้ว ไม่ต้องเขินหรอก”

                “ฮื่อ.....” แบคฮยอนเริ่มแสดงอาการงอแงอีกครั้ง เมื่อเห็นว่าตนจะเถียงสู้อีกฝ่ายไม่ได้

                “จะรักเบา ๆ นะครับ”

                ไม่รู้กางเกงแบคฮยอนถูกร่นไปก่อนอยู่ข้อเท้าตั้งแต่เมื่อไหร่ สายตาของชานยอลโลมเลียแบคฮยอนจนเจ้าตัวอยากจะสลายตัวไปเสีย มือเล็กปิดบังส่วนนั้นไว้ก่อนจะถูกมือหนาของอีกคนดึงออก

                เรียวขาถูกจับแยกออก แบคฮยอนเม้มปากแน่นเมื่อตนถูกปรนเปรอด้วยมือใหญ่ สายตาของชานยอลที่จดจ้องใบหน้าคนตัวเล็กทำเอาแบคฮยอนรู้สึกว่าตัวเองกำลังละลาย ในเวลาเดียวกันสัมผัสวาบวามที่ก่อเกิดคนที่อ่อนชประสบการณ์อย่างแบคฮยอนก็รู้สึกกลัวด้วยเช่นกัน

                จากมือหนาที่ปรนเปรอส่วนนั้นนำมาสู่ความอบอุ่นของโพรงปาก พร้อม ๆ ที่นิ้วยาวที่ค่อย ๆ ช่ำเข้าไปในช่องทางรัก แบคฮยอนหอบหายใจเฮือกใหญ่หลังรับรู้ได้ถึงสิ่งแปลกปลอมที่แทรกเข้ามาในร่างกาย ริมฝีปากบางเผยอออกหลังรู้สึกว่าอากาศมันไม่เพียงพอ

                นิ้วแรกผ่านไปด้วยดี นำมาสู่นิ้วที่สองและสามในเวลาต่อมา มันเจ็บจนน้ำตาเล็ดแต่พอหลังมันปรับสภาพได้ แบคฮยอนก็รับรู้ได้ถึงรสชาติที่ไม่เคยพบเจอ

                “ช—ชานยอล เราเจ็บ ฮื่อ...”

                “อดทนไว้นะ เดี๋ยวก็เสร็จแล้ว”

                กลีบปากหยักประกบจูบขมับบางอย่างรักใคร ก่อนจะจัดการอาภรณ์ตัวเองในเวลาต่อ เพื่อไม่ให้แบคฮยอนเสียเปรียบที่ต้องอยู่สภาพโป๊เปลือยคนเดียว ส่วนคนตัวเล็กเมื่อเห็นชานยอลอยู่ในสภาพไม่ต่างกันก็รีบหลับตาปี๋ทันที สองมือเล็กปิดใบหน้าตัวเองอย่างเขินอาย ก่อนจะแอบดูผ่านง่ามคิ้วอยู่ดี

  

              ร่างกายกำยำอุดมไปด้วยมัดกล้าม ทำเอาแบคฮยอนถึงกับใบหน้าเห่อร้อนและรู้สึกอายเพราะเมื่อเทียบกับตัวเอง แบคฮยอนก็ไม่ต่างจากเยลลี่ดี ๆ นี่เอง

   

             ขาขาวถูกจับอ้าออกอีกครั้ง มือหนารูดรั้งท่อนแกนที่ตื่นตัวขึ้นมาตั้งแต่สัมผัสร่างกายนุ่มนิ่ม ก่อนจะจ่อที่ปากทางและค่อย ๆ ดันส่วนหัวค่อยอย่างช้า ๆ เพราะไม่อยากให้แบคฮยอนเจ็บมากไปกว่านี้ เพราะทุกอย่างเริ่มเข้าที่ชานยอลก็เริ่มเคลื่อนสะโพก

                ช่องทางที่บีบรัดแน่นทำเอาชานยอลถึงกับต้องสูดปาก แรงกระแทกทำเอาแบคฮยอนหัวสั่นคลอนจนเหมือนตุ๊กตาด้ายขาด ความสุขกระสันที่ไม่เคยพบพานทำเอาแบคฮยอนถึงกลั้นเสียงครางไม่ไหว

                “อ๊ะ—อะ ชานยอล อ๊ะ!” แบคฮยอนเพิ่งเข้าใจความเสียวจนเหมือนจะขาดใจตายก็วันนี้เอง ก่อนในเวลาต่อมาร่างเล็กจะรับรู้ได้ถึงของเหลวที่อัดฉีดเข้ามาในร่าง

                แบคฮยอนเพิ่งเข้าใจคำว่าแตะขอบสวรรค์ก็วันนี้เอง....

กลับไปคอมเมนต์ด้วย ไม่งั้นงอน