Hacker..โรคจิต Ch.03
มือหนาค่อย
ๆ ไล่ปลดกระดุมทีละเม็ดอย่างใจเย็น เป็นอย่างที่ชานยอลจิตนาการไว้จริง ๆ
แบคฮยอนผิวขาวราวกับหิมะ มันน่าขบกัดด้วยซี่ฟันของเขาให้ห้อช้ำเลือด
ส่วนอีกคนที่ถูกจับให้นั่งบนเก้าอี้คาดผ้าปิดตาและถูกมัดมือไพล่หลังเอาไว้ก็เริ่มเกร็งตัวขึ้นเมื่อส่วนด้านบนของตัวเองสัมผัสกับอากาศภายในห้อง
“ถ—ถ้าฉันยอมจะลบไฟล์นั้นออกใช่ไหม”
แบคฮยอนทวนถามถึงข้อเสนอนั้น
“ถ้าคุณปรารถนาจะลบมันออก ก็ย่อมได้”
เมื่อชานยอลพูดจบกระดุมทั้งหกเม็ดถูกปลดออกจนหมด
มือหนาสั่นระริกเพราะตื่นเต้นที่จะได้เชยชมร่างงามของนางฟ้าในฝันค่อย
ๆ เปิดมันออก ชานยอลเลียริมฝีปากด้วยความหื่นกระหายอย่างไม่ปิดบัง
ผิวขาวปานหิมะของแบคฮยอนเผยออกให้เขาได้เชยชม
ร่างสูงไม่รอช้า เริ่มสูดดมต้นคอขาวเนียนอีกคราไม่วายจะขบกัดผิวขาว ๆ
ของแบคฮยอนให้เป็นรอยแดงช้ำ ความหลงใหลของเขาที่พึงมีต่อแบคฮยอนมีมากเกินไป
มันจนทำให้เขาเป็นบ้าเป็นหลังถึงขนาดนี้
“ย—อย่าทำรอย”
แบคฮยอนร้องห้ามอีกฝ่ายเมื่อรู้สึกเจ็บจี๊ดตรงบริเวณที่กลีบปากหนาลากผ่านไปถึง
เป็นครั้งแรกที่เขาจะได้ทำเรื่องอย่างว่ากับผู้ชายด้วยกัน
เป็นครั้งแรกที่เขาจะต้องใช้เซ็กส์ในการแลกเปลี่ยนข้อตกลง …มันไม่ต่างจากขายตัวเลยแม้แต่นิด
“ผมจะทำรอยไว้ในทุก ๆ ที่ที่ไปถึง”
ชานยอลพรมจูบไปทั่วต้นคอขาวและเริ่มไล้เลียผิวขาวของแบคฮยอนต่ำลงมาจนถึงเม็ดบัวสีชมพู
ทุก ๆ อย่างที่เป็นแบคฮยอนเขาชอบมันเสมอ
ชายหนุ่มใช้ลิ้นร้อนเริ่มแตะทักทายเม็ดบัวสีงามทางด้านซ้าย
เพียงแค่ส่งลิ้นร้อนไปทักทายกัน เม็ดบัวสีสวยของแบคฮยอนก็แข็งเป็นไตทันที ก่อนจะใช้ซี่ฟันขบมันด้วยความหมั่นเขี้ยว
“อ๊า!ช—ชานยอล”
แบคฮยอนร้องคราง เมื่อสัมผัสได้ถึงความอ่อนนิ่มกำลังไล่เลียเม็ดบัวของตัวเอง
เขารู้สึกเสียวซ่านเหลือเกิน
จิตใจแบคฮยอนต่อต้านแต่ร่างกายของเขากลับตอบสนอง....
ร่างเล็กบิดเร่าไปมาตามแรงอารมณ์ที่ถูกปลุกขึ้น
เขาถูกมัดมือไว้อย่างนี้ไม่รู้จะระบายความเสียวนี้ออกมาได้อย่างไร
นิ้วอีกข้างของชายหนุ่มเริ่มสะกิดเม็ดบัวทางด้านขวาให้ตื่นตัวรับสัมผัส
ร่างกายแบคฮยอนดูเหมือนชื่นชอบมันแม้เจ้าของร่างกายจะค้านรับสัมผัสจากชายหนุ่มตรงหน้าแต่ก็ไม่วายเผลอรู้สึกดีไปด้วย
มือหนาปลดหัวเข็มขัดของอีกฝ่ายออก
ลิ้นยังคงไล่เลียสัมผัสไปทั่วจนมาถึงตรงบริเวณแอ่งสะดือ ก่อนจะส่งท่อนลิ้นแหย่เข้าไปทักทายมัน
หน้าท้องของแบคฮยอนหดแกร่งตามสัญชาตญาณของร่างกาย
ปลายเท้าเล็กจิกลงไปกับพื้นเพื่อหวังจะลดความเสียวกระสันของตัวเอง
“ชอบมันไหมแบคฮยอน” ชานยอลพูดด้วยน้ำเสียงสั่นพร่า
พลางส่งเรียวลิ้นฉกเข้าไปในรูสะดือของแบคฮยอน
“อะ! อา…!”
“ชอบที่ผมใช้ลิ้นกับคุณหรือเปล่า”
“อ๊ะ!! ม—ไม่รู้”
“....ถ้าจะใช้ลิ้นกับส่วนนั้นของคุณ
คุณจะรู้หรือเปล่านะ”
ชานยอลจัดการดึงขอบอันเดอร์แวร์ของอีกฝ่ายลงไปพร้อม
ๆ กับจังหวะที่ลิ้นร้อนลากไปถึงหน้าท้องเล็ก
เล็บของชายหนุ่มกรีดลงบนผิวบริเวณหน้าท้องของแบคฮยอนเพียงบางเบา
ลากผ่านเนื้อท้องบางไปมาวนเป็นวงกลมบ้างในบางครั้ง
แบคฮยอนหอบหายใจอย่างไม่เป็นจังหวะยามที่ชานยอลกรีดเล็บลงบนผิวเขา
ร่างกายเกร็งรับสัมผัสทุกอย่างที่มาจากชานยอล
ในที่สุดอันเดอร์แวร์ตัวเล็กของแบคฮยอนก็เคลื่อนลงมาอยู่ตรงหน้าขาแทน
แก่นกายเล็กชูเด่นรอรับสัมผัสจากชายตรงหน้า
ชายหนุ่มใช้มือหนาลูบหน้าขาแบคฮยอนไปมาก่อนจะจัดการเอาอาภรณ์ตัวจิ๋วของแบคฮยอนออกไปให้พ้นเรียวขาบาง
ชานยอลจับขาของแบคฮยอนให้อ้าออกกว้างขึ้นกว่าเดิมเพื่อให้เขาขยับตัวได้ถนัดถนี่
นิ้วชี้ของชานยอลแตะเข้าที่ปากหัวหยักเพียงแผ่วเบา ซึ่งอวัยวะส่วนนั้นของแบคฮยอนก็ผงกรับสัมผัสทันที
“ส—เสียว อ๊ะ...!”
“จะได้เสียวกว่านี้แน่” ชานยอลพูดให้สัญญา
ก่อนที่ชายหนุ่มจะใช้โพรงปากร้อนครอบครองปากหัวหยักทันที
ลิ้นร้อนระบายไปทั่วส่วนหัว
ก่อนจะเริ่มใช้ริมฝีปากตัวเองรูดขึ้นรูดลงเป็นจังหวะที่ทำให้แบคฮยอนแทบจะลืมหายใจ
“ปลดเชือกออกให้ทีนะ ข—ขอร้อง! อ๊ะ ๆ !” แบคอยอนร้องขออีกฝ่าย
คนตัวเล็กดิ้นพล่านไปมาบนเก้าอี้อย่างทุรนทุรายจนเกิดเสียงเอี๊ยดอ๊าดดังลั่นห้อง
ตอนนี้เขารู้สึกทรมานเหลือเกิน
“แบบนี้ก็ดีแล้วไม่ใช่เหรอ”
“ม—ไม่เอาแบบนี้ ไม่เอาแบบนี้”
แบคฮยอนส่ายหน้าไปมา น้ำเริ่มซึมออกมาตรงบริเวณหางตา
เมื่อถูกอีกฝ่ายปรนเปรอให้อย่างไม่หยุดหย่อนลิ้นของชานยอลดูดวนซ้ำแล้วซ้ำเล่าไม่มีท่าทีที่จะหยุดพักเลยแม้แต่เสี้ยววินาที
“ปลดมันออกนะ อ๊ะ..!”
แบคฮยอนรับรู้ได้ถึงลมที่พัดผ่านเขาไปก่อนจะรู้สึกว่าเชือกที่มัดข้อมือตนอยู่เริ่มคลายตัวลงในที่สุด
และความเสียวก็กลับมาเล่นงานเขาอีกคราเมื่ออีกฝ่ายกลับมาลงลิ้นอมส่วนอวัยวะร้อนของเขาเข้าไปจนสุดโคน
เมื่อมือกลายเป็นอิสระอีกครั้งคนตัวเล็กไม่รอช้ารีบเปิดผ้าปิดตาของตัวเองออกทันที
ภาพที่เขามองเห็นอยู่ในตอนนี้ช่างกระตุ้นอารมณ์ของเขาเหลือเกิน
ภาพที่ชานยอลปรนเปรอแก่นกายของเขาและชำเลืองมองเขาเป็นระยะ ๆ
อย่างเอาใจช่างทำให้แบคฮยอนเผลอรู้สึกดีกับมันไม่ได้
พลั่ก!
แบคฮยอนใช้ขาถีบเข้าที่หัวไหล่ข้างซ้ายของอีกฝ่ายที่นั่งปรนเปรอให้เขาอยู่ข้างล่างอย่างเต็มแรง
ความรู้สึกดีที่อีกฝ่ายปรนเปรอให้กับความรู้สึกรังเกียจการกระทำของอีกฝ่ายมันคนละส่วนกัน
เมื่อเห็นว่าอีกฝ่ายเสียหลักล้มตัวลงกับพื้นแบคฮยอนก็ได้จังหวะลุกขึ้นวิ่งไปที่ประตูทันที
แกร้ง..! แกร้ง !
ทำไมประตูมันเปิดไม่ออก!
“มันต้องเสียบกุญแจเข้าไปไง”
น้ำเสียงเย็นยะเยือกกระซิบข้างใบหูแบคฮยอนอย่างแผ่วเบา ท่อนแขนโอบรัดเอวบางเอาไว้แน่
แบคฮยอนรู้สึกผวาจะหนีอีกฝ่ายไปก็หนีไปไม่พ้น…
เขารู้สึกได้ถึงท่อนเนื้อร้อนที่ถูวนอยู่บริเวณช่วงบั้นท้ายของตัวเองแบคฮยอนยืนเกร็งนิ่งอยู่หน้าประตูอย่างทำตัวไม่ถูก
แผ่นหลังที่ว่างเปล่าของแบคฮยอนสัมผัสแนบเนื้อกับมัดกล้ามเนื้อของชานยอล
ใบหน้าหล่อของอีกฝ่ายถูกยกมาเกยไหล่บางของคนตัวเล็กไว้
“ถ้าอยากกลับบ้านเร็ว ๆ ฉันจะเร่งให้นะ”
มือที่ว่างของชายหนุ่มสัมผัสเข้ากับแก่นกายร้อนของแบคฮยอนที่ยังไม่ได้รับการปลดปล่อย
รูดขึ้นรูดลงช้า ๆ
เป็นจังหวะเนิบนาบไม่ได้ทำให้หมดอารมณ์แต่ก็ไม่ได้ทำให้ถึงอารมณ์หมาย
“ป—ปล่อย”
“คุณไม่อยากลบคลิปของตัวเองแล้วเหรอ?” ชายหนุ่มเอ่ยถามก่อนจะจูบที่ขมับของนางฟ้าตัวน้อยอย่างรักใคร่
จู่ ๆ ชานยอลก็เร่งจังหวะรูดขึ้นรูดลงแก่นกายเล็กด้วยความเร็วถี่จนร่างกายของแบคฮยอนตั้งรับไม่ทัน
ร่างบางอ่อนปวกเปียกเหมือนขี้ผึ้งที่ถูกไฟลน
เขาแทบจะล้มพับกองลงไปกับพื้นถ้าไม่ได้
แขนแกร่งของอีกฝ่ายโอบกอดพยุงร่างกายของเขาเอาไว้
“อ๊ะ อ๊า..!”
น้ำขาวขุ่นพุ่งใส่เต็มมือใหญ่และมีบางส่วนประเด็นไปเปื้อนประตู
แบคฮยอนหอบใจแฮ่กอย่างคนหมดแรง เขาพักได้ไม่นานก็ถูกอีกฝ่ายย่อตัวอุ้มเขาพาดบ่าไป
แบคฮยอนถูกวางลงที่เตียงนุ่ม
ชานยอลจับขาของเขาให้อ้าออกกว้างเผยให้เห็นช่องรักสีสด
ก่อนจะพุ่งตัวเข้ามาใช้ท่อนลิ้นระบายบริเวณปากทางเข้าอย่างตะกละตะกาม
แบคฮยอนทำหน้าเหยเกเมื่อความเจ็บแล่นลิ่วเข้ามาในร่างกายของตัวเอง
นิ้วชี้ของอีกฝ่ายค่อย ๆ สอดเข้ามาในช่องทางรักสีสดนั่นอย่างเชื่องช้าเพราะความแน่นของร่างกายแบคฮยอน
กล้ามเนื้อทุกส่วนของแบคฮยอนเกร็งไปหมดจนชานยอลขยับนิ้วเข้าออกไม่ได้เลย
“อย่าเกร็งซี่...แบคฮยอน”
“มันจ—เจ็บ”
แบคฮยอนน้ำตาคลอเบ้าอีกครา ความเจ็บยังคงไม่ลดน้อยไปจากร่างกาย
มันเจ็บจนเหมือนจะพรากลมหายใจของเขาด้วยซ้ำ
“กูบอกว่าอย่างเกร็ง!” ชานยอลออกคำสั่ง ก่อนจะสอดนิ้วเข้าไปอีกเมื่อช่องทางรักสีหวานเริ่มคลายตัวลงบ้างแล้ว
ร่างสูงโปร่งค่อย ๆ สอดนิ้วเข้าออกช้า ๆ
อย่างไม่รีบร้อนเพราะร่างกายของแบค
ฮยอนไม่เคยผ่านผู้ชายมาจึงทำให้การร่วมรักของเขาและอีกฝ่ายเป็นไม่ได้ง่ายขนาดนั้น
เมื่อเห็นว่าช่องทางสีสดเริ่มคลายตัวมากขึ้นกว่าเดิมพร้อม
ๆ กับท่าทีของแบคฮยอนที่เริ่มรู้สึกผ่อนคลาย ชานยอลก็จัดการรูดแก่นกายร้อนของตัวเองสองสามทีก่อนจะจับหัวหยักให้จ่อกับช่องทางรักของอีกฝ่าย
“นิ่ง ๆ ไว้ล่ะนางฟ้าตัวน้อย”
ชายหนุ่มพูดก่อนจะค่อย ๆ ดันส่วนหัวของลำแก่นกายใหญ่เข้าไปในร่างกายของแบคฮยอน
“ฮึก—ก ฮื่อ...”
แบคฮยอนหลับตาปี๋ด้วยความกลัว
เขาตัวสั่นไปหมดเมื่อได้สติว่าตัวเองกำลังทำอะไรอยู่กับใคร
มันเลยเถิดเกินกว่าจะถอยหลังกลับแล้ว
ในที่สุดแก่นกายใหญ่ก็ถูกช่องทางรักของคนตัวเล็บโอบรัดมันแทบไม่หมด
ชานยอลปล่อยให้แก่นกายร้อนของตัวเองอยู่ในร่างของแบคฮยอนชั่วครู่เพื่อให้ร่างกายของแบคฮยอนปรับชินกว่าเดิม
ก่อนจะเริ่มบทรักให้ดำเนินต่อไปโดยร่างสูงเริ่มโยกตัวช้า ๆ เป็นจังหวะเนิบนาบ
เขาพยายามกัดฟันและพยายามควบคุมตัวเองไม่ให้โถมตัวใส่แบคฮยอนและกระหน่ำทำรุนแรง
ชายหนุ่มกลัวแบคฮยอนจะเจ็บระบมแค่เห็นหยาดน้ำตาของนางฟ้าตัวน้อยของเขาก็แทบใจจะขาดแล้ว
และที่แบคฮยอนร้องไห้ไม่รู้เพราะเจ็บหรือเพราะเสียวกันแน่
“อืมห์...แน่นเหลือเกิน”
ชายหนุ่มเริ่มโยกตัวแรงขึ้นกว่าเดิม
ครางกระเส่าพลางเอ่ยชมช่องทางรักของอีกฝ่ายออกมาเป็นระยะ ๆ
จากความเจ็บที่แล่นลิ่วในร่างกายของแบคฮยอนก็ถูกแปรเปลี่ยนเป็นความกระสันเข้ามาแทนที่
คนร่างเล็กเชิดหน้าและหลับตาลงรอรับแรงกระแทกกระทั้นของอีกฝ่ายอย่างใจจดใจจ่อ
เรียวขาทั้งสองข้างถูกยกพาดบ่าแกร่งของอีกฝ่ายเพื่อให้กระหน่ำอารมณ์รักที่พวยพุ่งอยู่ให้รุนแรงและถนัดถนี่มากว่าเดิม
เสียงเนื้อกระทบกันสลับกับเสียงครางและคำลามกของทั้งคู่ดังลั่นสลับกันไปมาอย่างน่าอาย
ไม่นานนักแบคฮยอนก็รับรู้ได้ถึงความรู้สึกเปียกแฉะที่บริเวณช่องทางหลังของตัวเองพร้อมกับแก่นกายร้อนที่ถูกถอดออกมา
“ขอแตกใส่หน้านะ”
_____________________
บทความนี้จากเรื่อง Hacker..โรคจิต
ห้ามแคปออกไป ...เขิน
โอมายกอท!!!!!ฟินนนน
ตอบลบในนั้นเป็นเซฮุนอ่าาาา
ตอบลบ