ล ะ อ อ ง รั ก (บทที่5)

            คำพูดของพี่โปรดเหมือนเป็นคำสั่งที่เชต้องทำตามให้ได้ เพียงแค่อีกฝ่ายเอ่ยด้วยน้ำเสียงอ้อนวอนก็ทำให้เชยอมเปลี่ยนใจ พลิกตัวหันไปหาอีกคนแล้ว

                เมื่อเชหันกลับไปหาพี่โปรด เขาก็ถูกคนพี่ประกบจูบเบา ๆ จูบครั้งที่สองของเราเริ่มต้นขึ้นอีกครั้ง มันห่างจากจูบแรกเพียงไม่กี่ชั่วโมง

                เชหลับตาลงปล่อยให้พี่โปรดเป็นผู้นำในเรื่องนี้ ริมฝีปากของเราแนบชิดกันอยู่ครู่หนึ่ง ก่อนที่เราจะเริ่มขยับไปมาอย่างเป็นธรรมชาติ เรียวลิ้นของพี่โปรดแทรกเข้ามาในโพรงปากเชได้สำเร็จ เขาแอบสะดุ้งเมื่อลิ้นของเราสัมผัสเบา ๆ จูบครั้งนี้มันลึกซึ้งยิ่งกว่าครั้งแรกเสียอีก มันทำให้เชรู้สึกใจหวิว ขนลุกชันเพราะความตื่นเต้น

                อุณหภูมิห้องกำลังเย็นฉ่ำชวนให้หลับสบาย แต่ในเวลานี้เชกลับรู้สึกร้อน ปากของพี่โปรดยังวนเวียนอยู่แถวริมฝีปากเช อีกฝ่ายค่อย ๆ ขยับตัว พลิกตัวขึ้นคร่อมร่างเขาอย่างเป็นธรรมชาติ

                เพียงแค่เสียงผ้าเสียดสีกันก็ทำให้เชเขินแล้ว ในเวลาไล่ ๆ กันมือของพี่โปรดสอดเข้ามาในเสื้อเขา ฝ่ามือร้อนของอีกฝ่ายลูบไล้ตรงแถวข้างเอวและบั้นท้าย

                ไม่รู้เชเผลอตัวมากไปหรือพี่โปรดทำทุกอย่างลื่นไหลยิ่งกว่าปลากันแน่ เพราะเชมารู้ตัวอีกทีก็ตอนที่ร่างของพี่ แทรกอยู่กลางหว่างขาเขาแล้ว

                “ขอจูบอีกหน่อย” พี่โปรดเอ่ยเสียงพร่าพร้อมเคลื่อนตัวขึ้นมาจูบเชอีกครั้ง

                ดูเหมือนมันจะไม่จบที่จูบ เชกำลังมีอารมณ์ อารมณ์ความต้องการถูกปลุกขึ้นมาเพราะพี่โปรด ร่างกายเรากำลังแนบชิดกันชนิดที่ว่าอากาศก็ไม่สามารถแทรกผ่านได้ หลังพี่โปรดจูบปากเชจนพอใจ อีกฝ่ายก็เลื่อนหน้าต่ำลง จูบเบา ๆที่ปลายคางของเชแล้วคลอเคลียข้างใบหู

                รู้อยู่เต็มอกว่ามันอาจเลยเถิด แต่เชก็ยังไม่คิดจะท้วงมัน ความต้องการกำลังครอบงำสติของเขา เชเชิดหน้าขึ้นเล็กน้อย เขาบิดเร้าไปมา ยามอีกฝ่ายงับเบา ๆ เข้าที่ใบหูหรือพ่นลมหายใจร้อนกรุ่นแถวซอกคอ ท่อนแขนทั้งสองข้างของพี่โปรดกอดเชไว้แน่น อีกฝ่ายมอบความอบอุ่นให้เชผ่านโอบกอดนั้น

                “หอมจัง” พี่โปรดพึมพำ ขณะที่เจ้าตัวเคลื่อนหน้าต่ำลงไปอีก ไม่มีการถอดเสื้อเกิดขึ้น อีกฝ่ายใช้วิธีการมุดเข้ามาใต้เสื้อของเช พี่โปรดจูบตรงบริเวณอกข้างซ้ายหนึ่งที ข้างขวาหนึ่งทีแล้วเคลื่อนไปลงจูบเบา ๆ ที่หน้าท้องสองทีจนเกิดเสียง

                ยิ่งได้ยินเสียงแบบนั้น เชก็ยิ่งเขินเข้าไปใหญ่….

                “พี่โปรด” เขาเรียกชื่ออีกฝ่าย หลังนิ้วมือของพี่โปรดกำลังเกี่ยวขอบกางเกงเช เพื่อที่จะถอดมันออก

                “ยกสะโพกขึ้นเร็ว” พี่โปรดว่า เพราะหากเชไม่ให้ความร่วมมือ อีกฝ่ายก็จะถอดมันไม่ได้

                จังหวะตัดสินใจกำลังอยู่ที่เช เขากำลังอยู่กลางทางแยกว่าจะปล่อยให้ทุกอย่างเลยเถิดไปมากกว่านี้หรือจะให้มันจบลงแค่เท่านี้ดี

                “….”

                “พี่ก็อยาก เชก็อยากไม่ได้เหรอ จะคิดนานทำไมล่ะ”

                เพราะเราต้องการเหมือนกัน ทุกอย่างมันจึงอยู่ในสถานะวิน-วิน ไม่มีใครเสียเปรียบใคร เราต่างได้ผลประโยชน์กันทั้งคู่ ส่วนเรื่องความสัมพันธ์หลังจากนี้ค่อยว่ากันทีหลัง

                เชหลับตาลงอีกครั้ง เมื่อพี่โปรดกำลังรุกล้ำเข้ามาในร่างเขา หลังจากอีกฝ่ายก็ทำการเตรียมความพร้อมให้ร่างกายเชเรียบร้อยแล้ว

                ความเจ็บแทรกซึมเข้ามาร่าง มันทำให้เชถึงต้องขมวดคิ้วทั้ง ๆ ที่หลับตาอยู่ ในเวลาต่อมาพี่โปรดก็จูบเข้าที่ข้างขมับเชเหมือนจะปลอบโยน แต่ก็ยังรุกล้ำเข้ามาไม่หยุด อีกฝ่ายแช่ตัวตนไว้ในร่างเชนานเกือบนาที เพื่อให้เขาได้ปรับตัว ก่อนจะเริ่มขยับ

                ครั้งหนึ่งตอนเพิ่งรู้จักพี่โปรดใหม่ ๆ เชเคยสงสัยรสชาติเซ็กส์ของมันจะเป็นอย่างไร  มันเป็นความสงสัยที่เชไม่เคยคิดว่าตัวเองจะได้รู้คำตอบจนกระทั่งวันนี้….

                ตอนนี้เขารู้แล้วว่าอีกฝ่าย ‘เก่งทุกเรื่อง’ ไม่ว่าจะเป็นเรื่องการเรียน การงาน การแบ่งเวลา การทำให้คนอื่นรู้สึกดีหรือแม้กระทั่งเรื่องบนเตียง

                พี่โปรดไม่ใช่คนรุนแรง อีกฝ่ายทำทุกอย่างภายใต้ความนุ่มนวล พี่โปรดทำให้เชรู้สึกว่าทุกอย่างเราต้องไปพร้อม ๆ กัน จากที่ชอบอยู่แล้ว กลายเป็นชอบยิ่งกว่าเดิม เพราะพี่โปรดไม่ได้สนใจแค่ความต้องการตัวเอง แต่อีกฝ่ายใส่ใจความรู้สึกเชด้วย อย่างน้อย ๆ พี่โปรดก็คอยตลอดว่าเชเจ็บไหม

                มันเป็นเซ็กส์ที่ดี ไม่จำเป็นต้องมีกระบวนท่ามากมาย แค่นี้สำหรับเชมันก็เยี่ยมยอดที่สุดแล้ว ครั้งแรกของเราจบลงที่ยกเดียว ไม่มีต่อมากกว่านั้น ซึ่งเชมองว่าเป็นเรื่องดีแล้ว เพราะหากมีต่อรอบสอง เขาคิดว่าตัวเองไม่ไหว

                อาจเพราะพี่โปรดดื่มแอลกอฮอล์มากกว่าทุกครั้ง ทำให้หลังจากเสร็จกิจ อีกฝ่ายที่ล้มตัวนอนข้างกัน กอดร่างเชเอาไว้ครู่หนึ่งก็เคลิ้มหลับโดยง่าย คราวนี้พี่โปรดหลับจริง ดูท่าจะไม่ลุกขึ้นมาง่าย ๆ เหมือนตอนแรก เชก็อยากจะหลับตาม ๆ กันไปเหมือนกัน แต่ตอนนี้เขายังนอนไม่ได้

                พอความต้องการจบลง สติก็เริ่มกลับมา เสื้อผ้าเชยังอยู่ครบยกเว้นกางเกง เขาลุกไปหยิบมันขึ้นมาใส่ เช็กความเรียบร้อยแล้วเดินกลับไปจัดการพี่โปรด เชจัดการรูดซิปกางเกง ใส่หัวเข็มขัด ติดกระดุมเสื้อให้อีกฝ่ายเสร็จสรรพ สภาพเหมือนตอนขามาอย่างไม่มีผิดเพี้ยน

            ตอนแรกก็คิดว่าพรุ่งนี้อะไรจะเกิดก็ต้องเกิด แต่พอคิด ๆ ดูแล้ว เชเปลี่ยนใจดีกว่า

                เชอยากให้พี่โปรดคิดว่าเหตุการณ์คืนนี้มันก็แค่ฝัน เขาก็แค่กลัวว่าพรุ่งนี้เราจะมองหน้ากันไม่ติด ตอนนี้สำหรับเรามันกำลังดีมากแล้ว ค่อยเป็นค่อยไป ค่อยพัฒนาความสัมพันธ์ มันน่าจะดีกว่าการข้ามขั้น เหมือนที่เราเพิ่งมันทำมันลงไป