(OS) Were wolf boy
คราวนี้ไม่มีความอ่อนโยนอีกต่อไป ชานยอลใช้พละกำลังบังคับให้ใบหน้าหันมาอีกคน ก่อนจะป้อนจูบอย่างดุเดือดไร้ซึ่งความปรานีพร้อม ๆ จับเรียวขาของลูกชายคนเล็กของบ้านอ้าออกอย่างแรง นั่นทำเอาแบคฮยอนถึงกับตื่นตระหนกอีกหน คนตัวเล็กพยายามรวบรวมเรี่ยวแรงสุดท้ายถีบอีกคนออกให้พ้นตัว แต่ทว่าขาของเขาถูกจับได้กลางอากาศเสียก่อนแล้วถูกบีบอย่างแรงจนเขารู้สึกเจ็บไปหมด “ยังไม่สิ้นฤทธิ์อีกเหรอ ! ” มนุษย์หมาป่าพูดเสียงเหี้ยม ก่อนจะจัดท่าแบคฮยอนราวกับคนตัวเล็กเป็นสิ่งของให้อยู่ในท่าคลานเข่าอย่างรวดเร็ว พร้อมกับบิก้อนเนื้อทั้งสองข้างออกจากกัน แล้วเสือกแก่นกายเข้าไปอย่างไม่ปรานี “อ๊า !! จ—เจ็บ” แบคฮยอนร้องระงมด้วยความเจ็บปวด เพราะความบริสุทธิ์ที่ไม่เคยมีใครเข้ามาทำให้เขาเจ็บราวกับกำลังตายทั้งเป็น คนตัวเล็กแทบจะเป็นลม น้ำตาเต็มโตไหลออกมาจากหางตาไม่ยอมหยุด ...