Lion King end
เจ้าสิงโตยักษ์โน้มหน้ามาใกล้ตรงบริเวณนั้น
แม้จะมีชั้นในตัวบางปิดกั้นไว้ แต่แบคฮยอนก็ยังรู้สึกเขินอยู่ดี จมูกโด่งดอมดมบริเวณส่วนนั้น
ก่อนจะจูบมันโดยมีผ้าสีขาวเนื้อบางกั้นเบา ๆ แค่สัมผัสที่แผ่วเบาก็ทำเอาแบคฮยอนถึงกับสั่นสะท้าน
ดวงตากลมโตชำเลืองแบคฮยอนอยู่ครู่หนึ่ง
ก่อนที่นิ้วยาวจะเกี่ยวเอาชั้นในออกแล้วใช้ลิ้นร้อนสัมผัสกับแท่งรักขนาดเล็กของแบคฮยอน
“อะ...อ๊ะ!” สะโพกเล็กพยายามขยับหนีทันที
ความสัมผัสเย็น ๆ ที่ไม่ทันได้ตั้งตัว ขนลุกชันทั่วร่างยามที่เห็นชานยอลกำลังใช้ลิ้นของตนเองเล็มเลียตรงส่วนนั้นของตนเองอยู่
เจ้าสิงโตยักษ์ถือโอกาสฝั่งหน้าตนเองตรงส่วนนั้นทันที
เพื่อปิดช่องทางไม่ให้แบคฮยอนหุบขาหนีอีกระลอก คนตัวเล็กแทบจะบ้า
เพราะยิ่งเขาพยายามหลีกเลี่ยงสัมผัสมากเท่าไร ชานยอลก็ยิ่งจงใจให้เราสัมผัสกันมากยิ่งขึ้น
“อ๊า...ชานยอล” แบคฮยอนเรียกชื่ออีกฝ่ายเสียงหลง
เมื่อความอบอุ่นครอบครองบริเวณนั้นของเขา ก่อนจะรูดรั้งมันอย่างไม่รีรอ นั่นทำให้แบคฮยอนแทบจะเสร็จในทันที
ดวงตาเรียวเล็กคลอไปด้วยน้ำตาใส
เพราะความเสียวกระสันที่ชานยอลปรนเปรอให้ ชานยอลไปเรียนรู้วิธีปรนเปรอเช่นนี้มาจากไหน
แบคฮยอนก็ไม่สามารถรับรู้ได้ แต่ที่แน่ ๆ เขารู้สึกสุขสมจนแทบจะเสร็จอยู่รอมร่อ
แก่นกายเล็กหลุบเข้าออกในโพรงปากร้อนเป็นระยะ
ๆ ชานยอลคิดว่าตนเองทำมันได้ดี เพราะสังเกตจากใบหน้าเหยเกและเสียงครางกระเส่าของแบคฮยอน
ชายหนุ่มใช้ลิ้นร้อนสัมผัสเข้าที่บริเวณส่วนหัวเบา ๆ แล้วรูดรั้งมันอีกครั้งด้วยจังหวะที่หนักหน่วง
ทันใดนั้นแบคฮยอนจะครางเสียงดังขึ้น แผ่นหลังแอ่นโค้งพร้อมกับปลดปล่อยความต้องการนั้นเข้าที่โพรงปากของชานยอลเต็ม
ๆ
“คายออกมานะ” แบคฮยอนเอ่ยสั่งด้วยเรี่ยวแรงที่มีอยู่น้อยนิด
แต่เหมือนในตอนนี้เขาไม่มีอำนาจมากพอที่จะสั่งการชานยอล เพราะเจ้าสิงโตยักษ์กลืนของเหลวพวกนั้นลงต่อหน้าต่อตาเขาอย่างไม่เกรงกลัว
“ชานยอล”
“หยุดเรียกสักทีเถอะน่า”
ชานยอลพูดด้วยน้ำเสียงติดจะหงุดหงิด
ก่อนจะลุกขึ้นแล้วจัดร่างกายของแบคฮยอนให้คว่ำหน้าลงอย่างไม่ให้คนตัวเล็กได้มีโอกาสขัดขืน
“ห้ามนะ”
“อะไรกัน
แบคฮยอนจะใจร้ายเกินไปแล้วนะ”
“.....”
“ตัวเองเสร็จแล้ว
แล้วจะทิ้งผมไว้หรือไง” ชานยอลโวยวายทันที ก่อนจะคว้ามือเล็กที่สัมผัสเข้าที่ส่วนนั้นของตัวเอง
เพื่อให้แบคฮยอนได้เห็นว่าเขาก็ต้องการไม่ต่างกัน ฝั่งคนที่ถูกคว้ามือไปก็ถึงกับสะดุ้งเบา
ๆ เพราะส่วนนั้นของชานยอลมันดูแข็งจนแบคฮยอนรู้สึกหวาดกลัว
“แบคฮยอนใจร้ายเกินไปแล้ว”
ชานยอลพูดด้วยน้ำเสียงตัดพ้ออีกหน ก่อนจะอาศัยจังหวะที่แบคฮยอนกำลังคล้อยตาม ค่อย
ๆ จับร่างของคนตัวเล็กให้คว่ำหน้าลง แล้วยกสะโพกขึ้นให้อยู่ในท่าคลานเข่า
“แต่ชานยอล....”
“แบคฮยอนจะไม่ใจร้ายกับผมใช่ไหม”
ชานยอลพูดแทรกขึ้นมาก่อนที่แบคฮยอนจะกล่าวอ้างด้วยเหตุผลต่าง ๆ ดวงตากลมโตชำเลืองมองใบหน้านางฟ้าอีกหน
ก่อนจะร่นกางเกงนอนตัวเองลงอย่างช้า ๆ จนกระทั่งแก่นกายร้อนผงาดออกมา
“.....”
“ไม่เอาน่า...ผมจะทำเบา ๆ”
“.....”
“ผมจะทำเบา ๆ นะครับ”
คราวนี้ชานยอลพูดด้วยน้ำเสียงหวานหู ก่อนจะใช้แก่นกายร้อนของตนเองฟาดไปตามบั้นท้ายแน่นอย่างหยอกล้อ
ก่อนที่มันจะค่อย ๆ เข้าไปในช่องทางด้วยจังหวะที่นุ่มนวล
“ฮือ...”
คนตัวเล็กถึงครางฮือในลำคออีกครั้ง เมื่อแก่นกายร้อนกำลังรุกเข้ามาในช่องทางตนเอง
แบคฮยอนไม่อยากรับรู้อะไรทั้งนั้น ยามที่ความเสียวกระสันประทุขึ้นมาอีกครั้ง ทำเอาแบคฮยอนแทบบ้า
“อา...นางฟ้า”
ไหนจะเสียงพร่าของชานยอลที่บ่งบอกว่าอีกฝ่ายมีความสุขเหลือเกินนั่นอีก ทำเอาคนตัวเล็กถึงกับใบหน้าเห่อร้อนมากกว่าเดิม
ช่องทางที่รัดแน่นทำเอาเจ้าสิงโตยักษ์ถึงกับหายใจขาดห้วง
ชานยอลชอบร่างกายของแบคฮยอนเหลือเกิน มันเหมือนถูกสร้างมาเพื่อเป็นของเขา
เมื่อร่างกายของตัวเล็กเริ่มปรับตัวได้แล้ว
ชานยอลก็ไม่รีรอที่จะเคลื่อนตัวทันที แก่นกายใหญ่รุกหน้าเข้าออกช่องทางของแบคฮยอนตามแรงอารมณ์ของตนเอง
ยิ่งเคลื่อนไหวเร็วเท่าไร ชานยอลก็มีความสุขจนแทบกระอัก
“อะ...อ๊ะ!” เสียงหวานดังขึ้นอีกครั้ง
ยามที่ถูกชานยอลสอดใส่โดยไม่มีความปรานี แบคฮยอนเสียวจนแทบบ้าอยู่แล้ว
แต่ดูเหมือนเจ้าสิงโตยักษ์ก็ยังไม่เห็นใจกัน มิหนำซ้ำยังรุกหน้ามากขึ้นเรื่อย ๆ
จนกระทั่งแบคฮยอนเสร็จสมเป็นรอบที่สองพร้อม ๆ กับชานยอลที่ฉีดของร้อนจนเต็มทะลักในช่องทางพอดี
กลับไปคอมเมนต์ด้วย
ความคิดเห็น
แสดงความคิดเห็น