kitty Chanyeol 04
ทั้งสองชีวิตสบตากันอย่างหยั่งเชิงในความเงียบว่าใครจะเป็นคนเริ่มก่อน
จวบจนกระทั่งชานยอลใช้ริมฝีปากดูดนิ้วแบคฮยอนอีกครั้ง
คราวนี้ใช้เรียวลิ้นแตะเข้าที่ปลายนิ้วของเจ้าของ
นั่นทำให้แบคฮยอนเผลอสะดุ้งราวกับไฟฟ้าสถิตทั่วร่าง พลันความคิดที่เกิดก่อนสติ
ทำให้แบคฮยอนโถมเข้าใส่ชานยอลอย่างที่ใจนึกทันที
“น่ารักเกินไปแล้ว
...เจ้าแมวบ้า” แบคฮยอนรู้สึกอย่างนั้นจริง ๆ เขาฟัดแก้มของชานยอลราวกับเป็นตุ๊กตา
แขนเล็กทั้งสองข้างคล้องคอหนาเอาไว้พร้อมกับขึ้นคร่อมเจ้าแมวยักษ์อย่างที่ใจนึก
ความต้องการของชานยอลคงจะมีมากกว่าแบคฮยอนเป็นแน่แท้
เพราะเสื้อเชิ้ตสีครีมของผู้เป็นเจ้าของถูกถอดออกไปตั้งแต่ตอนไหนก็ไม่รู้
จนกระทั่งร่างกายส่วนบนของแบคฮยอนเปลือยเปล่ากระทบกับอุณหภูมิห้อง
“แบคฮยอนก็น่ารักเหมือนกัน”
ชานยอลพูดขณะที่เริ่มเล็มเลียใบหูเล็กด้วยความถนัด
ถ้ารู้ว่าการอาบน้ำแล้วจะได้รางวัลเป็นแบบนี้ ชานยอลสัญญาว่าเขาจะอาบน้ำทุก ๆ
ชั่วโมงเลย
โดยปกติแมวจะไม่มีการเล้าโลมเฉกเช่นมนุษย์
เมื่อตัวเมียพร้อมผสมพันธุ์ ตัวผู้จะขึ้นคร่อมขึ้นทันที แต่เพราะแบคฮยอนไม่ใช่แมวและชานยอลก็ไม่เอาเสี่ยงเอาแต่ใจอีกครั้ง
เจ้าแมวยักษ์จึงไม่กล้าทำอะไรบุ่มบ่ามอย่างที่ใจนึก
“จูบตรงนี้....”
แบคฮยอนออกคำสั่งพร้อมกับชี้ไปทางสันกรามของตนเอง
ซึ่งชานยอลก็สวมบทเป็นแมวว่านอนสอนง่ายอย่างดี
“อย่างนั้นแหละ...”
แบคฮยอนหลับตาพริ้มรับสัมผัส ความคิดพิเรนทร์ ๆ
ผุดขึ้นมาความคิดราวกับดอกเห็ดตามฤทธิ์ของแอลกอฮอล์ที่หยิบเข้าปากในช่วงหัวค่ำ
สัมผัสเปียกแฉะบริเวณกรามและใบหูทำเอาคนที่ได้รับสัมผัสรู้สึกใจระทึกอย่างน่าประหลาด
แบคฮยอนกำลังกลืนคำพูดตนเอง เขาเคยลั่นวาจาว่าจะไม่มีอะไรกับเจ้าแมวยักษ์เหมือนตอนที่แล้ว
...ครั้งนั้นที่เกิดการพลาดท่าเสียทีให้กัน แต่แล้วนี่เขากำลังทำอะไรอยู่?
“ได้กลิ่นแปลก
ๆ”
“......” แบคฮยอนขอเดาว่ากลิ่นแปลก ๆ
ที่ชานยอลว่าคงจะเป็นกลิ่นสุราที่เขาดื่มมา
“...แต่ก็หอมอยู่ดี”
เจ้าแมวยักษ์พูดอย่างนั้นพร้อมกับจูบย้ำ ๆ ตรงบริเวณจุดที่แบคฮยอนชี้ในทีแรก ชานยอลไม่กล้าทำอะไรมากกว่านี้
โดยเหตุผลหลัก ๆ เพียงเพราะกลัวแบคฮยอนโกรธแล้วจะเอาตนไปทิ้งอีกครั้ง
โดนทิ้งครั้งเดียวแมวมันจำฝังใจตลอดชีวิต....
ส่วนอีกคนก็กำลังต่อสู้ความรู้สึกตัวเองอย่างหนักเช่นกัน
แบคฮยอนยังพอมีสติอยู่บ้างแม้มันจะเหลืออยู่เพีลงเล็กน้อยก็ตามกำลังลังเลว่าจะทำยังไงต่อ
จะปล่อยให้มันเกิดขึ้นอีกครั้งหรือผละออกตอนนี้
โดยในขณะที่แบคฮยอนกำลังลังเลชานยอลก็ไม่ปล่อยให้เวลาที่มีอยู่ให้สูญเปล่า
เจ้าแมวยักษ์ใช้เรียวลิ้นตนเองสะกิดปลายอกยอดของเจ้าของ ก่อนที่ในเวลาต่อมาจะให้ปากดูดมันราวกับกำลังกินนมแม่
นั่นทำให้แบคฮยอนถึงกับสติเตลิด คนตัวเล็กแอ่นตัวขึ้นพร้อมกับปล่อยเสียงหลุดออกมา
“อะ...อ๊ะ
ๆ!” ถึงแบคฮยอนจะย่างเข้าอายุยี่สิบหกแล้ว
เขามากประสบการณ์ในการทำงานแต่เรื่องประสบการณ์บนเตียงแบคฮยอนกลับติดลบ
ครั้งนั้นกับชานยอลนั่นคือครั้งแรกของเขา และนี่กำลังจะเป็นครั้งสองกับชานยอลคนเดิม
....เจ้าแมวผีของแบคฮยอน
บั้นท้ายงอน ๆ
เสียดสีกับเอวหนาตามแรงขับเคลื่อน มือเล็กทั้งสองข้างเกาะไหล่หนาเอาไว้แน่นเมื่อชานยอลยังสาละวนกับยอดอกของแบคฮยอนอย่างไม่จบไม่สิ้น
“อะ
ๆ! ช—ชานยอล”
แบคฮยอนถึงกับเชิดหน้าขึ้นตามแรงเร้า กายบางอ่อนปวกเปียก
ไม่อยากจะเชื่อว่าชานยอลจะเก่งเรื่องนี้กว่าแบคฮยอนผู้เป็นมนุษย์
“ช—ชานยอลพอก่อน ไม่เอาแล้ว” แบคฮยอนถึงกับส่ายหน้าพรืด
เมื่อตระหนักได้ว่ามันไม่ควรเกิดขึ้นอย่างยิ่ง
“ไม่เอาน่าแบคฮยอน
อย่าเป็นเด็กดื้อเลย”
เมื่อเล็มเลียยอดอกจนพึงพอใจแล้ว
ชานยอลก็ได้เวลาสำรวจส่วนอื่นเสียที เจ้าแมวยักษ์ที่สวมบทเป็นแมวว่านอนสอนง่าย บัดนี้กำลังเปลี่ยนบทบาทใหม่เป็นแมวยักษ์ขี้สงสัย
กลีบปากหยักไล่จูบตามแผ่นอกลงมาเรื่อย
ๆ พร้อมกับดันตัวผู้เป็นเจ้าของให้ลงเตียงอย่างเนียน ๆ จวบจนริมฝีปากอวบอิ่มหยุดที่แผ่นท้องขาว
ชานยอลจึงฤกษ์จัดการกางเกงอันน่ารำคาญของแบคฮยอนเสียที
เจ้าแมวยักษ์ทำตามที่เรียนรู้มาทุกอย่าง ซึ่งแบคฮยอนจะไม่มีทางรู้เลยว่าชานยอลแอบไปเปิดทีวีทุกตีสองเพื่อดูหนังผู้ใหญ่…
กระทั่งร่างกายของแบคฮยอนไม่มีอะไรปกปิดอยู่เลยสักชิ้น ชานยอลจึงเริ่มจัดการเสื้อผ้าอันแสนน่ารำคาญของตัวเองออกบ้าง
เพราะไม่อยากเอาเปรียบอีกฝ่าย ยิ่งเห็นสายตาเยิ้ม ๆ ของแบคฮยอนที่มองกลับมา
ยิ่งทำให้ชานยอลอย่างจัดการเจ้าของให้ไว
“อะ....อา”
เสียงครางหวาน ๆ ดังออกมาอีกครั้ง เมื่อชานยอลเข้ามาจัดการใช้ลิ้นตรงส่วนนั้นของแบคฮยอน
มันรู้สึกดีมากกว่าการใช้มือเป็นไหน ๆ
เจ้าแมวยักษ์ละเลียดเลียส่วนปลายก่อนรับตัวตนทั้งหมดของแบคฮยอนเข้ามาไว้ในโพลงปากอุ่น
กลุ่มผมสีเทาของชานยอลกำลังผงกขึ้นลงบริเวณหว่างขาของแบคฮยอน
ทำเอาคนที่มองเห็นรู้สึกอารมณ์พุ่งพล่านแปลก ๆ
ก่อนตัดสินใจสอดมือเข้าไปในกลุ่มผมนั่นเสียพร้อมกับลูบศีรษะชานยอลด้วยความเอ็นดู
ยิ่งชานยอลโอบอุ้มตัวตนของแบคฮยอนมากขึ้นเท่าไหร่
คนตัวเล็กก็ยิ่งส่งเสียงครางดังมากขึ้นเท่านั้น
“อ๊ะ!...ช—เชื่อแล้วว่าเลียเก่ง....”
แบคฮยอนพูดเสียงกระท่อนกระแท่นและหลับตาลงเมื่อรู้สึกว่าใกล้ถึงฝั่งฝันแล้ว ทว่าชานยอลแสนร้ายกาจกลับไม่ปล่อยให้เป็นเช่นนั้น
เจ้าแมวยักษ์ผละออกก่อนที่แบคฮยอนจะเสร็จ
ชานยอลเปลี่ยนความสนใจมาเป็นตรงช่องทางหลังแทน
ท่อนลิ้นร้อนพยายามสอดเข้าไปในรูจีบ
สะโพกอิ่มกระสับกระส่ายไปมาพยายามหลบสัมผัส จนในที่สุดชานยอลก็ขอเอาแต่ใจตัวเองอีกครั้งโดยการล็อกขาแบคฮยอนไว้แน่น
ลิ้นร้อนไม่ละพยายามที่สอดลิ้นไปเข้าไป
จวบจนเวลาต่อมาชานยอลก็เพิ่งนึกได้ว่าต้องสอดนิ้วเพื่อเปิดทางด้วย
“อ๊า
!! ชานยอล....”
แบคฮยอนอยากจะหวีดร้องออกมาสุดเสียง แต่เสียงที่เปล่งออกมามันก็แค่เรื่องร้องเบา ๆ
เพียงเท่านั้น นิ้วยักษ์ดันเข้าออกตรงรูจีบของผู้เป็นเจ้าของพร้อม ๆ
กับใช้น้ำลายและลิ้นเป็นตัวช่วยไปการเบิกทางไปด้วย
จนในที่สุดร่างกายของแบคฮยอนก็พร้อมรับตัวตนของชานยอลเสียที
เจ้าแมวยักษ์ที่อยู่ในสภาพเปลือยเปล่าแบบไม่เสียเปรียบรูดรั้งแก่นกายตัวเองสักพักหนึ่ง
มันผงกงึก ๆ
เรียกร้องตัวตนของแบคฮยอนอยู่ในร่ำไปและในตอนนี้ถึงเวลาความสุขของชานยอลเสียที
ส่วนหัวหยักถูกดันเข้าไปในช่องทางที่เตรียมไว้อย่างช้า
ๆ ดวงตาของทั้งคู่สบตาประสานกันในความเงียบ ใบหน้าของแบคฮยอนเหยเกเพราะความเจ็บปวด
แต่ก็ไม่ได้ต่อต้านชานยอลจนในที่สุดแก่นกายร้อนก็สอดเข้ามาจนเกือบมิดด้าม
ชานยอลค่อย
ๆ เคลื่อนสะโพกด้วยจังหวะเนิบนาบ
ช่องทางของแบคฮยอนมันบีบรัดจนทำให้เจ้าแมวยักษ์ถึงกับสูดปาก
ชานยอลเคลื่อนตัวเข้าออกในขณะเดียวกันก็โน้มตัวลงมาใช้ศีรษะของตัวเองถูไถหัวไหล่แบคฮยอนอย่างออดอ้อน
“อา...แบคฮยอน
เมี้ยว ๆ” ท้ายประโยคแบคฮยอนได้ยินเสียงร้องของแมว มันดังข้างใบหูของเขา
มันถูกเปล่งออกมาโดยชานยอลและมันแหบพร่าเหลือเกิน
แก่นกายร้อนถูกสอดเข้ามาในร่างกายของแบคฮยอนอย่างสม่ำเสมอ
มันรู้สึกดีจนแบคฮยอนไม่อยากหยุด เขารู้สึกละอายที่ตนเองรู้สึกแบบนั้น
แต่มันดีมากจริง ๆ
จนกระทั่งทุกอย่างเริ่มดำเนินมาถึงขั้นสุดท้าย
ชานยอลก็เริ่มไถแก่นกายเข้าออกด้วยความถี่รัวมากขึ้น
มันเป็นวินาทีที่แบคฮยอนเสียวจนน้ำตาไหล
กลีบปากบางครางกระเส่าออกมาอย่างไม่หยุดหย่อนตามจังหวะกระทบตัวเข้ามา
ในที่สุดชานยอลก็นิ่งไปและกระตุกตัวเป็นพัก ๆ
ก่อนที่แบคฮยอนรับรู้ได้ถึงของเหลวร้อนที่ฉีดเข้ามาในร่าง
ใบหน้าหล่อซบลงที่ลาดไหล่เล็กทันที
เราหอบหายใจแข่งกัน เราเหนื่อยพอกันทั้งคู่
แบคฮยอนเอียงคอจูบริมฝีปากอวบอิ่มเพื่อเป็นรางวัลของคนเก่ง ก่อนชานยอลจะท่อนลิ้นเข้ามาในโพลปากเล็กและยกที่สองก็เริ่มข้นในเวลาต่อมา
กลับไปอ่าน คลิก ปล.งานเขียนหยาบมาก อย่าว่ากันนน
ความคิดเห็น
แสดงความคิดเห็น