แบคกี้ 05 The End
แบคฮยอนยิ้มจนตาหยี สองแขนเล็กกำชับรั้งคอเจ้านายให้เราเข้ามาใกล้ชิดกันมาขึ้น ก่อนจะเป็นฝ่ายประกบปากเสียเอง และชานยอลก็รับช่วงต่อโดยการดันท่อนลิ้นร้อนเข้ามาเกี่ยวประสานกัน ฝ่ามือหนาลูบไล้ไปตามส่วนเว้าส่วนโค้งของแบคฮยอนตามสัญชาติญาณและบางอย่างที่กำลังถูกปลุกขึ้นมาอย่างช้า ๆ บรรยากาศที่อึดอัดมาคุตั้งแต่ช่วงเย็นถูกแปรเปลี่ยนเป็นอย่างอื่นแทน “อื้อ....” แบคฮยอนหลับตารับสัมผัสจากเจ้านายด้วยความเต็มใจ เขาไม่รู้จักหรอกว่าเวลาควรอายเวลาไหนควรขลาดเขิน แบคฮยอนรู้เพียงแค่อยากทำก็คืออยาก อยากแสดงออกก็คืออยากแสดงออกเท่านั้น ใบหน้าเล็กเอียงเล็กน้อยเพื่อให้ชายหนุ่มจูบได้ถนัดยิ่งขึ้น ความเย็นของแอร์ที่ถูกเปิดจนเย็นฉ่ำเทียบเท่ากับความร่อนรุ่มของสองร่างกายไม่ได้เลย มือหนาถอดเข้าไปใต้เสื้อยืดสีชมพูอ่อน เวลานี้ยิ่งแบคฮยอนใส่เสื้อผ้าโทนนี้ ยิ่งทำให้ชานยอลอยาก.... ฟัดอีกฝ่ายให้ชมพูไปทั้งตัวเลย.... เสียงจ๊วบจ้าบของคนจูบกันมันอาจจะทำให้ขลาดเขินในเวลาอื่น แต่ไม่ใช่สำหรับเวลานี้ ชานยอลขึ้นคร่อมแบคฮยอน ปล่อยให้ภาษากายทำงานไปตามกลไกของมัน จมูกโด่วคลอเคลียไปตามต้นคอขาว แม้เราจะท...
